SankatMochan Hanuman Ashtak Assamese
সংকট মোচন হনুমান ষ্টক অসমীয়াত
বাল সময় ৰবি ভুক্ষি লিয়ো তব,
তিনহু লোক ভয়ো অন্ধিয়াৰো।
তাহি সো ত্ৰাস ভয়ে জগকো,
ইহ সঙ্কট কাহু সো জাতন টাৰো।
দেবন আনি কৰী বিনতী তব,
ছাড়ি দিয়ো ৰবি কষ্ট নিবাৰো।
কো নহি জানত হায় জগ মে কপি,
সঙ্কট মোচন নাম তিহাৰো।
বালি কী ত্ৰাস কপীস বচে গৰি,
জাত মহাপ্ৰভু পণ্ঠ নিহাৰো।
চৌকি মহামুনি শাপ দিয়ো তব,
চাহিয় কোনবিচাৰ বিচাৰো।
কে দ্বিজ ৰূপ লিবায় মহাপ্ৰভু,
সো তুম দাস কে শোক নিবাৰো।
অঙ্গদকে সঙ্গ লেন গয়ে সিয়,
খোজ কপীস ইহ বেন উচাৰো।
জীবত না বচিহো হম চু জু,
বিনা সুধি লায়ে ইহা পণ্ড ধাৰো।
হেবি থকে তট সিন্ধু সবে তব,
লায় চিয়া-সুধি প্ৰাণ উবাৰো।
ৰাবনত্ৰাস দই সিয় কো সব,
ৰাক্ষসি চোঁ কহি শোক নিবাৰো।
তাহি সময় হনুমান মহাপ্ৰভু,
জায় মহা ৰজনীচৰ মাৰো।
চাহত চীয় অশোক সো আগি চু,
দে প্ৰভু মুদ্ৰিকা শোক নিবাৰো।
বান লগ্নো উৰ লক্ষিমনকে তব,
প্ৰাণ তজে সুত ৰাবন মাৰো,
লে গৃহ বৈদ্য সুষেণ সমেত,
তবে গিৰি দ্ৰোণ সুবীৰ উপাৰো।
আনি সজীবন হাথ দই তব,
লক্ষি মন কে তুম প্ৰাণ উবাৰো।
ৰাবন যুদ্ধ জু আন কিয়ো তব,
নাগ কি ফাঞ্চ সবে সিৰ ডাৰো।
শ্ৰীৰঘুনাথ সমেত সবে দল,
মোহ ভুয়ো ইহ সঙ্কট মাৰো।
আনি খগেশ তবে হনুমান জু,
বন্ধন কাটি সুত্ৰাস নিবাৰো।
বন্ধু সমেত জবে অহিৰাবন,
লে ৰঘুনাথ পাতাল সিধাৰো।
দেবিহি পুজিভলী বিধিচো বলি,
দেউ সবে মিলী মন্ত্ৰ বিচাৰো।
জায় সহায় ভয়ো তব হী,
অহিৰাবন সৈন সমেত সংহাৰো।
কাজ কিয়ে বড় দেবন কে তুম,
বীৰ মহাপ্ৰভু দেখি বিচাৰো।
কৌন চো সঙ্কট মোৰ গৰীব কো,
জো তুমচু নহি জাত হায় টাবো
বেগি হৰো হনুমান মহাপ্ৰভু,
যো কচু সঙ্কট হোয় হমাৰো।
লাল দেহ লালী লচে, অৰু ধৰি লাল লঙ্গুৰ,
ব্ৰজ দেহ, দানব দলন, জয় জয় কপিচুৰ।
বজৰঙ্গ বান নিশ্চয় প্ৰেম প্ৰতীততে,
বিনয় কৰে সনমান।
তেহি কে কাৰজ সকল শুভ,
সিন্ধু কৰে হনুমান।